لایت هُوس

| فکر می‌کردم اگر شخصی حرفی برای گفتن ندارد چه بگوید؛ هیچ. جاه طلبی فیلم جدید جاش ترک این است که بخشی حرف ندار از حرف دار ترین مافیای تاریخ می‌سازد و حماقت فیلمش این است که به درون کاپون بسنده می‌کند تا داستان واقعی بیرونی هر چند در همان هم می‌ماند. شاید برای کسی که ذره‌‌‌ای از تاریخ مافیای قدرت شیکاگو چیزی نمی‌داند هضم کاخ‌های فلوریدا با مجسمه‌های اشرافی مشکل بیاید و یا بزند به حساب گذشته شرارت‌های مافیا و پول‌های زیاد. اما کم کم این سوال قلقلکش می‌دهد که در این مدت دادگاه آمریکا چه می‌کرده که هنوز همچین ملکی در دست این مافیاست.